Gniew Króla
Tytuł: Gniew króla, księga trzecia trylogii VALISARÓW
Autor: Fiona McIntosh
Gatunek: Fantasy
Krótki Opis: Poprzednia część odkrywa przed nami tajemnice Loethar'a, a mianowicie dowiadujemy się, że jest on Valisarem. Można powiedzieć, że zmienia to całkowicie postać rzeczy ale w tym tomie do głosu dochodzi, pierwsza od stuleci Valisarska księżniczka.
Opinia własna:
Zmiana osobowości bohaterów w tej książce jest wręcz przerażająca. To chyba właśnie bohaterowie są tą słabą stroną trylogii. Loethar z złego barbarzyńcy zmienia się w potulnego baranka, a wydarzenia z przed 10 lat to była tylko taka walka o sprawiedliwość. Krótko mówiąc zemsta. Natomiast Leonel zmienia się w bezwzględnego, bezlitosnego człowieka bez serca, który po trupach dąży do celu, który zrobi wszystko aby zostać królem. Musze się przyznać, że gdyby nie bohaterowie, którzy momentami strasznie irytują a w szczególności szaleńczy Piven, który z półgłówka zmienił się w bezlitosnego młodzieńca.
Akcja wartko idzie do przodu i wszystko zmierza do punktu kulminacyjnego w klasztorze, gdzie spotykają się wszyscy Valisarowie, ich patroni oraz cała reszta z nimi związana. Niestety zakończenie strasznie mnie zawiodło, wszystko zmierzało do tego, że tak właśnie wszystko się zakończy... jak bajka dla dzieci.
Zmiana osobowości bohaterów w tej książce jest wręcz przerażająca. To chyba właśnie bohaterowie są tą słabą stroną trylogii. Loethar z złego barbarzyńcy zmienia się w potulnego baranka, a wydarzenia z przed 10 lat to była tylko taka walka o sprawiedliwość. Krótko mówiąc zemsta. Natomiast Leonel zmienia się w bezwzględnego, bezlitosnego człowieka bez serca, który po trupach dąży do celu, który zrobi wszystko aby zostać królem. Musze się przyznać, że gdyby nie bohaterowie, którzy momentami strasznie irytują a w szczególności szaleńczy Piven, który z półgłówka zmienił się w bezlitosnego młodzieńca.
Akcja wartko idzie do przodu i wszystko zmierza do punktu kulminacyjnego w klasztorze, gdzie spotykają się wszyscy Valisarowie, ich patroni oraz cała reszta z nimi związana. Niestety zakończenie strasznie mnie zawiodło, wszystko zmierzało do tego, że tak właśnie wszystko się zakończy... jak bajka dla dzieci.
Ocena: Porównywalna do tomu drugiego, zakończenie w moim odczuciu fatalne, a bohaterowie, w szczególności Leonel i Piven to normalnie brak słów, niemożliwością jest taka zmiana osobowości. Ocena, może i wysoka ale mimo wad całkiem przyjemnie mi się czytało, dlatego 8/10. Zapraszam do wypowiadania się w komentarzach. Chętnie podyskutuje.
Recenzja Drugiego Tomu
0 komentarze:
Prześlij komentarz