Pomnik Cesarzowej Achai Tom II
Tytuł: Pomnik Cesarzowej Achai Tom II
Autor: Andrzej Ziemiański
Gatunek: Fantasy
Krótki Opis: Powieść zaczyna się w dość intrygujący sposób. Jedna z głównych bohaterek, Shen siedzi w najgorszym więzieniu w królestwie. Kai wraz z Tomaszewskim dopływają do jakiegoś miasteczka przy morzu. Siwecki - pokładowy lekarz jest w nim traktowany jak bóg, cudotwórca. Zostaje wprowadzony nowy bohater, Rand. Jest on agentem wywiadu Cesarstwa. Autor wprowadza coraz więcej tajemnic i coraz więcej mąci.
Opinia własna: "Często pytano go, czy rozumie kobiety. Śmiał
się zawsze i odpowiadał, że pytanie jest głupie i źle zadane. Wyjaśniał,
że kobiety, kiedy mówią, nie chcą wcale przekazać informacji, jak
oczekują mężczyźni. One chcą po prostu podzielić się emocjami. Emocjami!
Dlatego też pytanie, czy ktoś rozumie kobiety, jest głupie do imentu.
Należy spytać, czy ktoś czuje kobiety. Czy jest w stanie spotkać się z
nimi sercem. Sercem, a nie rozumem. Słuchać kobiet nie ma sensu -
przecież wszystkie wyłącznie bzdury gadają. Ale należy wiecznie próbować
czuć kobiety, bo one są w stanie przekazać takie rzeczy, o których
mężczyźnie nie mają zielonego pojęcia."
Autor w kolejnej części nie zawodzi, wręcz przeciwnie czyta się tak samo fajnie ja tom pierwszy, a może i lepiej. Coraz więcej tajemnic sprawia, że powieść staje się tajemnicza i intrygująca.
Wprowadzony nowy bohater dodaje książce jeszcze więcej knucia i intryg. Jest on kobiecy i melancholijny. Cechy pozostałych bohaterów są przed nami odkrywane dzięki czemu można ich sobie lepiej wyobrazić. Pan Andrzej nie szczędzi nam humoru co sprawia, że książkę czyta się lekko i przyjemnie. W ogólne nie ma się poczucia tak dużej ilości stron, gdyż zmieniają się one jedna po drugiej. Świat poszerza się nam o nowe miejsca, w myślach już powoli można zacząć tworzyć sobie mapę Imperium.
Autor w kolejnej części nie zawodzi, wręcz przeciwnie czyta się tak samo fajnie ja tom pierwszy, a może i lepiej. Coraz więcej tajemnic sprawia, że powieść staje się tajemnicza i intrygująca.
Wprowadzony nowy bohater dodaje książce jeszcze więcej knucia i intryg. Jest on kobiecy i melancholijny. Cechy pozostałych bohaterów są przed nami odkrywane dzięki czemu można ich sobie lepiej wyobrazić. Pan Andrzej nie szczędzi nam humoru co sprawia, że książkę czyta się lekko i przyjemnie. W ogólne nie ma się poczucia tak dużej ilości stron, gdyż zmieniają się one jedna po drugiej. Świat poszerza się nam o nowe miejsca, w myślach już powoli można zacząć tworzyć sobie mapę Imperium.
Ocena: Opinia może i krótka, bo po co mam pisać to samo co o pierwszym tomie, a za dużo się nie zmieniło stąd taka sama ocena; 9/10Zapraszam do wypowiadania się w komentarzach. Chętnie podyskutuje.
Recenzja Pierwszego Tomu
0 komentarze:
Prześlij komentarz